林心如女儿收到百万出生礼 盘点娱乐圈幸福小公举
| ?емс Кларк Максвел | |
|---|---|
 ?емс Кларк Максвел (1831–1879) | |
| Роден(а) | 13 ?уни 1831 Единбург, Шкотска |
| Починал(а) | 5 ноември 1879 (возр. 48) Кембри?, Англи?а |
| Националност | Шкот |
| Алма матер | Едингбуршки универзитет Кембрички универзитет |
| Познат(а) по | Максвелови равенки Максвелова распределба Максвелов демон Максвелови дискови Максвелова брзинска распределба Маквелова теорема Максвелов матери?ал Општ Максвелов модел Потисна стру?а Максвелова намотка Максвелово тркало[1] |
| Вера | Евангелист |
| Награди | Смитова награда (1854) Адамова награда (1857) Румфордов медал (1860) |
Потпис | |
?е?мс Кларк Максвел (англиски: James Clerk Maxwell)(Единбург, 13 ?уни1831 - Кембри?, 5 ноември1879) — шкотски[2] физичар и математичар[3], воедно и на?големиот теоретски физичар на XIX век. Ги дал теоретските основи на радиобрановите. Прочуен е по своите Максвелови равенки кои нао?аат знача?на примена во разни научни области. Со об?авува?ето на неговото дело ?Теори?а наелектромагнетно поле“во 1865 година, Максвел покажал дека електромагнетните поли?а се движат низ вселената во вид на бранови со брзината на светлината.[4] Максвел тврдел дека светлината е тресе?е кое е причина за електромагнетни по?ави. То? исто така ?а претставил првата тра?на фотографи?а во бо?а во 1861г. Неговите открити?а ?а навестуваат новата ера на современата физика. Неговиот придонес во науката се смета за исто толку значаен како и придонесите на Исак ?утн и Алберт А?ншта?н.[5]
Животопис
[уреди | уреди извор]Ран Живот
[уреди | уреди извор]Максвел е роден на 13 ?уни 1831 година, ул. Инди?а 14, Единбург, во благородничко семе?ството. Неговиот татко ?он Кларк[6][7] бил познат адвокат, додека неговиот чичко Сер ?ор? Кларк бил, на времето, шестиот баронет.[8] Неговите родители претходно имале една ?ерка, Елизабета, но не го преживеала детството.[9] Кога Максвел бил млад неговото семе?ство се преселило близу селото Корсок, Шкотска, во ку?а ко?а била диза?нирана за неговиот татко.
Неговата ма?ка Францис Ке?, го воочила неговиот потенци?ал и ?а презела одговорноста за неговото образува?е.[10] На осум години то? ве?е знаел да го цитира Светото Писмо. Во 1839, по неуспешна операци?а, ма?ка му умрела од рак. За неговото образование се погрижиле неговиот татко ?он и сестрата на ма?ка му, неговата тетка ?е?н. Неговиот прв приватен тутор, за ко? не се знае многу, се однесувал со Максвел прилично злобно,го подбивал дека бил многу спор и своеволен.[11] Во ноември 1841 бил испратен во Единбуршката академи?а. Престо?увал ка? неговата тетка Изабела, каде под вли?ание на неговата постара братучетка, познатата сликарка ?емима Блекбурн ?а развил сво?ата страст за црта?е. То? не се вклопил во училиштето и поради неговиот акцент долго бил исме?уван. Подоцна се запознал со Луис Кембел и Питер Те?т, две момчи?а на иста возсраст со него, кои подоцна станале знача?ни научници исто како и Максвел. Тие останале доживотни при?атели. То? го напишал сво?от прв научен труд на 14 години. Во него ги опишува механичките средства за црта?е на криви, како и сво?ствата на елипса, и поврзани криви со пове?е од две теми?а. Биде??и бил премногу млад за да го презентира сво?от труд пред Кралското друштво од Единбург, тоа го сторил ?е?мс Форбс, професор по филозофи?а на Универзитетот во Единбург. Се смета дека неговиот труд не е оригинален, биде??и Рене Декарт исто така ги испитувал сво?ствата на елипсите во 17 век, и дека Максвел само ?а упростил нивната градба.
Универзитет во Единбург
[уреди | уреди извор]Во 1847, на возраст од 16 години започнал да посетува настава на Унивезитетот во Единбург. Имал можност да студира во Кембри?, но решил да ги заврши студиите во Единбург.[12] Академскиот кадар на унивезитетот вклучувал многу ценети професори како Сер Вили?ам Хамилтон, ко? предавал логика и метафизика, Филип Келанд професор по математика,и ?е?мс Форбс професор по филозофи?а. Неговото слободно време го поминувал експериментира??и со импровизирани хемиски, електрични и магнетни инструменти. На 18 годишна возраст придонел уште две дела во Кралското друштво од Единбург, ?Рамнотежа на еластични материи“ и ?Овални криви“. То? сè уште бил сметан за премногу млад за да може сам да го презентира сво?от труд. Неговиот труд бил предаден на Кралското друштво од страна на неговиот тутор Келанд.[13]
Универзитетот во Кембри?
[уреди | уреди извор]Во октомври 1850 година,ве?е како познат математичар, Максвел заминал да студира на Универзитетот во Кембри?. Првично го посетувал коле?от ?Питерхаус“ но при кра?от на првото тромесечие се префрлил на коле?от ?Тринити“, биде??и било полесно да добие стипенди?а. Таму то? бил избран за член на та?ната елитна организаци?а позната како ?Апостолите од Кембри?“.[14] Максвеловото разбира?е за Христи?анската вера се зголемило уште пове?е за време на неговиот престо? во Кембри?. Во 1854 Максвел дипломирал по математика. Веднаш по добива?ето на сво?ата диплома, Максвел го презентирал сво?от труд ?Трансформаци?а на површини по пат на витка?е“ пред Филозофското Друштво од Кембри?. Охрабрен од сво?от успех решил да остане во ?Тринити“ и по дипломира?ето и решил да го доврши сво?от експеримент за природата и перцепци?ата на бо?ата, ко? го беше започнал уште како студент на универзитетот во Единбург. Максвел покажал дека белата светлина произлегува од мешавина од црвена, зелена и сина светлина. Неговиот труд ?Експерименти со бо?а“ бил претставен пред Кралското Друштво од Единбург во март 1855 година. Ово? пат бил во можност сам да го презентира. Во февруари 1856 година му предложил да аплицира да стане професор по Филозофи?а во коле?от ?Маришал“, Абердин. Татко му му помогнал во подготовката, но починал на 2 април, пред Максвел да добие одговор на кандитатурата. Во ноември 1856 година заминува од Кембри? и почнува да работи како професор во Абердин.[15]
Коле?от ?Маришал“, Абердин, 1856-1860
[уреди | уреди извор]Максвел бил 25 години помлад од било ко? друг професор во коле?от. Предавал 15 часа неделно. Во текот на учебната година живеел во Абердин, а за време на летото престо?увал во ку?ата во ко?а пораснал, ко?а ?а наследил од татко му.[8] Две години одсво?от живот посветил за проучува?е на прстените на Сатурн; како е можно да останат стабилни, без да се распаднат, да се оддалечат или да се удрат во Сатурн. То? заклучил дека прстените мора да се изградени од мали честички кои независно кружат околу Сатурн. За ово? есе? во 1859 година му била доделена Адамовата награда со вредност од ￡130. Во 1857 година,Максвел се спри?ателил со свештеникот Даниел Девар, ко? тогаш бил на директорот на унивезитетот.Малку подоцна се запознал со неговата ?ерка Кетрин, со ко?а стапил во брак на 2 ?уни 1858 година.[16] Во 1860 година се формирал унивезитетот ?Абердин“, соединува??и ги ?Маришал“ и соседниот ?Кралски Унивезитет “. Биде??и не им биле потребни два професори по Филозофи?а, Максвел и покра? неговата научна репутаци?а, бил отпуштен. Во 1960 година, заедно со неговата сопруга заминува да работи во ?Кралскиот Коле?“ во Лондон.
Кралскиот Коле?,Лондон 1860-1865
[уреди | уреди извор]Студиите во Кралскиот Коле? биле на?продуктивните години во неговата кариера. Добитник е на Румфордскиот медал, доделен од Кралското Друштвово 1860 година, а подоцна во 1861 година бил избран и за член на Друштвото. Во ово? период ?е ?а претстави и првата тра?на слика во бо?а. Максвел честопати присуствувал на предава?ата во Кралската институци?а, каде бил во редовен контакт со Ма?кл Фараде?. Тие имале силна почит еден спрема друг, иако никогаш не станале блиски при?атели, на?веро?атно поради голема разлика во годините (Фараде? бил 40 години постар од Максвел). Во 1861 и 1862 година следат уште научни трудови како ?Физички линии на сила“ во ко? ги об?аснува магнетната индукци?а и магнетниот флукс, природата на електростатиката и поместува?ето на стру?ата.[17]
Смрт
[уреди | уреди извор]Максвел починал на 5 ноември 1879 година во Кембри?, од абдоминален рак, на возраст од 48 години. Неговата ма?ка починала на иста возраст од истиот тип на рак.[18] Максвел е погребан во Партон Кирк, во близина на замокот Даглас во Галове? во близина на местото каде што израснал. Неговата биографи?а, напишана од неговиот долгогодишен при?ател професорот Луис Кемпбел, била об?авена во 1882 година.[19] Неговите собрани дела биле издадени во два тома од страна на Универзитетот Кембри? во 1890.[20]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?Mechanical conservation of energy / Maxwell's wheel“ (PDF). PHYWE Laboratory Experiments: Physics. Посетено на 14 July 2014.
- ↑ ?Early day motion 2048“. UK Parliament. Посетено на 22 April 2013.
- ↑ Topology and Scottish mathematical physics". University of St Andrews. Retrieved 9 September 2013.
- ↑ . "A dynamical theory of the electromagnetic field" (PDF). Philosophical Transactions of the Royal Society of London 155: 459–512. Bibcode:1865RSPT..155..459C. doi:10.1098/rstl.1865.0008.
- ↑ James Clerk Maxwell: A Biography. University of Chicago Press. p. 2
- ↑ ?Waterston & Macmillan Shearer 2006, p. 633“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2025-08-05. Посетено на 2025-08-05.
- ↑ ] Laidler, Keith James (2002). Energy and the Unexpected. Oxford University Press. p. 49.
- ↑ 8,0 8,1 Maxwell, James Clerk (2011). "Preface". The Scientific Papers of James Clerk Maxwell. ISBN 9781108012256.
- ↑ Campbell, Lewis (1882). The Life of James Clerk Maxwell: With a Selection from His Correspondence and Occasional Writings and a Sketch of His Contributions to Science (1 ed.).
- ↑ Tolstoy 1982, pp. 15–16]
- ↑ Tolstoy 1982, pp. 15–16]
- ↑ Harman 2004, p. 662 (Harman, Peter M. (2004). Oxford Dictionary of National Biography 37. Oxford University Press. ISBN 0-19-861411-X.)
- ↑ Timoshenko, Stephen (1983). History of Strength of Materials. Courier Dover Publications. ISBN 978-0-486-61187-7.
- ↑ Glazebrook, R. T. (1896). James Clerk Maxwell and Modern Physics. 811951455. OCLC 811951455.
- ↑ Campbell 1882, p. 126
- ↑ ?"Very Rev. Daniel Dewar DD (I20494)". Stanford University. Retrieved 27 August 2013“. Архивирано од изворникот на 2025-08-05. Посетено на 2025-08-05.
- ↑ ?архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2025-08-05. Посетено на 2025-08-05.
- ↑ "James Clerk Maxwell Foundation". Retrieved 30 June 2013.
- ↑ Campbell, Lewis (2010). The Life of James Clerk Maxwell: With a Selection from His Correspondence and Occasional Writings and a Sketch of His Contributions to Science. ISBN 9781108013703.
- ↑ Maxwell, James Clerk (2011). The Scientific Papers of James Clerk Maxwell. ISBN 9781108012256.
|
- Шкотски физичари
- Членови на Кралското друштво
- Родени во 1831 година
- Починати во 1879 година
- Лу?е од Единбург
- Магнетичари
- Математички физичари
- Термодинамичари
- Теориски физичари
- Шкотски пронао?ачи
- Членови на Кралското друштво на Единбург
- Апсолвенти на Кембричкиот универзитет
- Членови на Гетингенската академи?а на науките