白岩松：新闻要用“人”去化解宏大命题
| Жан Батист Перен | |
|---|---|
 Перен во 1926 | |
| Роден(а) | 30 септември 1870 Лил, Франци?а |
| Починал(а) | 17 април 1942 (возр. 71) ?у?орк (град), САД |
| Националност | Франци?а |
| Поли?а | Физика |
| Установи | Висока нормална школа Париски универзитет |
| Образование | Висока нормална школа |
| Познат по | Природа на катодни зраци Брауново движе?е |
| Поважни награди | Матеучиев медал (1911) Нобелова награда за физика (1926) |
Жан Батист Перен (француски: Jean Baptiste Perrin, 30 септември 1870 – 17 април 1942) — француски физичар ко? во своите студии за Брауново движе?е на мини?атурните честички изолирани во течност го верификувал об?аснува?ето на Алберт А?ншта?н за ово? феномен и со тоа ?а потврдил атомистичката природа матери?ата (седиментациона рамнотежа). За ова постигнува?е то? добил Нобелова награда за физика во 1926.[1]
Животопис
[уреди | уреди извор]Млади години
[уреди | уреди извор]Перен е роден во Лил, Франци?а и се образувал во Високата нормална школа, големо елитно училиште во Париз. То? станал асистент во школота во период од 1894–97 кога почнал да ги проучува катодните зраци и рендгенските зраци. То? бил награден со дипломата доктор на науки во 1897. Истата година то? бил назначен за доцент во физичка хеми?а на Сорбона, Париз. То? станал професор на Универзитетот во 1910 година, каде работел сè до германската окупаци?а на Франци?а за време на Втората светска во?на.
Истражува?а и постигнува?а
[уреди | уреди извор]
Во 1895, Перен покажал дека катодните зраци биле со негативен електричен полнеж во природата. То? го одредил Авогадовиот бро? (познат како Авогадрова константа) со неколку методи. То? ?а об?аснил сончевата енерги?а како последица на термо?адрени реакции на водород.
Откако Алберт А?ншта?н во 1905 го об?авил неговото теориско об?аснува?е за Брауновото движе?е во законите на атомите, Перен ?а ,,направил’’ експерименталната работа за да го тестира и ги потврдил предвидува?ата на А?ншта?н, со ко?а што ?а решил долговековната расправи?а за атомистиката на ?он Далтон. Карл Бенедикс тврдел дека Перен треба да ?а освои Нобеловата награда за физика; Перен ?а примил наградата во 1926. година за ово? негов труд но и други работи поврзани со дисконтинуираната структура на матери?ата, ко?а и става конечен кра? на долгата битка за праша?ето на физичката реалност на молекулите.[2]
Перен бил автор на многу книги и тези. На?забележително дело од неговите публикува дела се: "Rayons cathodiques et rayons X" ; "Les Principes"; "Electrisation de contact"; "Réalité moléculaire"; "Matière et Lumière"; "Lumière et Reaction chimique".
Перен исто така бил награден со многубро?ни престижни награди вклучува??и ги Наградата на Жул од Кралското општество во 1896 и наградата Ла Казе од Француската Академи?а на науките. Двапати бил назначен како член на Солва?скиот комитет во Брисен во 1911 и во 1921. То?, исто така, бил член на Кралското друштво во Лондв и на Академиите за Науки во Белги?а, Шведска, Торино, Прага, Романи?а и Кина. То? станал командант на Леги?ата на честа во 1926 и на Наредба од Леополд (Белги?а).
Во 1919, Перен предложил дека ?адрените реакции можат да обезбедат енерги?а во ?вездите. То? сфатил дека масата на еден атом на хелиум е помала од масата на четири атоми на водород и дека еднаквост на масата и енерги?атана А?ншта?н имплицира дека комбинаци?ата од 4 H → То? ?е може да ослободи доволна количина на енерги?а за да направи ?вездите да светат мили?арда години. На Ханс Бете и Карл Фридрих вон Веизакерим останало да ги утврдат деталите на механизмот на ?вездената нуклеосинтеза во текот на 1930-тите години.[3] ·[4]
Во 1927, то? го основал Институтот за биологи?а, физика и хеми?а заедно со хемичарот Андре ?об и физичарот Андре Ма?ер. Основа?ето било овозможено од страна на Едмонд ?е?мс де Ротшилд.[5] Во 1937, Перен ?а оформил Палатата на открива?ата, научен музе? во Париз.
Перен се смета за татко на Националниот центар за научни истражува?а (Национален центар за научни истражува?а (CNRS)). Петици?ата на Перен ?а потпишале пове?е од 80 научници, а поме?у нив биле осум лауреати на Нобеловата награда, францускиот министер за образование го поставува Conseil Supérieur de la Recherche Scientifique (Францускиот национален истражувачкисоветa) во април 1933. во 1936, Перен, сега подсекретар за истражува?ето, ?а основал Service Central de la Recherche Scientifique (Француската централна агенци?а за научни истражува?а).[5] Двете институции биле споени под цадорот на CNRS на 19 октомври 1939.[6]
Од неговите студенти се издво?ува П?ер Виктор Аугер. Жан Перен бил татко на Jean Франсис Перен ко?, исто така бил физичар.
Приватен живот
[уреди | уреди извор]Перен бил атеист и соци?алист.[7] То? бил офицер во енергетски корпорации за време на Првата светска во?на. Кога Германците ?а окупирале Франци?а во 1940, то? избегал во САД. То? починал во ?у?орк.После во?ната, во 1948, неговите остатоци биле вратени во Франци?а со крстарица Jeanne d'Arc and и закопани во Пантеон.
Трудови
[уреди | уреди извор]- Les Principes. Exposé de thermodynamique (1901)/Принципи на термодинамиката
- Traité de chimie physique. Les principes (1903)/Физичко-хемиски примципи
- Les Preuves de la réalité moléculaire (1911)/Докази за молекуларната реалност
- Les Atomes (1913)/Атомите
- Matière et lumière (1919)/Матери?а и светлина
- Les éléments de la physique (1929)/Елементи на физика
- L'Orientation actuelle des sciences (1930)/Моментална ориентаци?а на науките
- Les Formes chimiques de transition (1931)/Хемиските форми на измените
- La Recherche scientifique (1933)/Научно истражува?е
- Grains de matière et grains de lumière (1935)/Зрнести материи и зрнеста светлина
- L'Organisation de la recherche scientifique en France (1938)/Организаци?ата на научните истражува?а во Франци?а
- à la surface des choses (1940-1941)/Површината на нештата
- La Science et l'Espérance (1948)/Науката и надежта
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Kyle, R. A. (1979). ?Jean Baptiste Perrin“. JAMA: the Journal of the American Medical Association. 242 (8): 744–741. doi:10.1001/jama.242.8.744.
- ↑ Mauro Dardo (2004). Nobel Laureates and Twentieth-Century Physics. Cambridge University Press. стр. 114–116. ISBN 0521540089. Посетено на 13 February 2014.
- ↑ Why the Stars Shine D.Selle, Guidestar (Houston Astronomical Society), October 2012, p.6-8
- ↑ John North, Cosmos: An Illustrated History of Astronomy and Cosmology (University of Chicago Press, p.545)
- ↑ 5,0 5,1 Zeitoun, Charline (September 2009). ?Le CNRS a 70 ans“. CNRS le journal. Посетено на February 23, 2012.
- ↑ Guthleben, Denis (November 3, 2010). ?Un peu d'histoire... La création du CNRS“. Comité pour l’histoire du CNRS. Посетено на February 23, 2012.
- ↑ Bernard Valeur, Jean-Claude Brochon (2001). New Trends in Fluorescence Spectroscopy: Applications to Chemical and Life Sciences. Springer. стр. 17. ISBN 978-3-540-67779-6.
Jean and Francis Perrin held similar political and philosophical ideas. Both were socialists and atheists.
|access-date=бара|url=(help)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
?Жан Батист Перен“ на Ризницата ? |
- 1926 Nobel Prize
- Дела од или за Жан Батист Перен на Семрежниот архив
- Mouvement brownien et molécules, by Jean Perrin, 1923 on Vidéothèque du CNRS (French)
- Jean Perrin et la réalité moléculaire on Vidéothèque du CNRS (French)
|
- Родени во 1870 година
- Починати во 1942 година
- Апсолвенти на Високата нормална школа
- Странски членови на Кралското друштво
- Француски физичари
- Физичари од 20 век
- Француски соци?алисти
- Заповедници на Леги?ата на честа
- Добитници на Нобеловата награда за физика
- Француски нобеловци
- Апсолвенти на Парискиот универзитет
- Членови на Француската академи?а на науките
- Теориски физичари
- Лу?е од Лил
- Дописни членови на Академи?ата на науките на Советскиот Со?уз
- Членови на Кралската шведска академи?а на науките
- Почесни членови на Академи?ата на науките на Советскиот Со?уз
- Членови на Торинската академи?а на науките