2017广东韶关市翁源县人民法院招聘合同制司法辅助人
| Раносовремен англиски ?азик | |
|---|---|
| Early Modern English | |
| Застапен во | Англи?а, ?ужна Шкотска и британските колонии |
| Изумрен | се развил во современиот англиски ?азик |
| ?азично семе?ство | Германско
|
| ?азични кодови | |
| ISO 639-3 | – |
Раносовремен или ранонововековен англиски ?азик (англиски: Early Modern English) — фаза од еволуци?ата на англискиот ?азик во употреба од кра?от на средноанглискиот период (втората половина на XV в.) до 1650. Така, првото издание на Библи?ата на кралот ?аков и делата на Вили?ам Шекспир ? припа?аат на подоцнежната фаза од раносовремениот англиски, иако Библи?а на кралот ?аков намерно се држи до извесни архаизми кои биле ретки дури и во времето кога била издадена, биде??и се заснова на византискиот текст, како што се и православните библии. Современите читатели на англискиот ?азик генерално можат да разберат текст напишан на раносовремен англиски, иако понекогаш се ?авуваат потешкотии заради промени во граматиката, промените на значе?ата на некои зборови, како и правописните разлики. Стандардизаци?ата на англискиот правопис се ?авила во ово? период, под вли?ание на нормите пред Големото поместува?е на самогласките, ко?а е одговорна за архаичниот нефонетски правопис во современиот англиски ?азик.
Заменки
[уреди | уреди извор]Раносовремениот англиски ?азик, како и на?ве?ето европски ?азици, користел персира?е. Тоа значи дека постоеле две верзии на заменката за второ лице: ?ye“ (множина и формална еднина, подоцна заменета со акузативното ?you“) и ?thou“ (акузатив или казус генералис ?thee“, од праиндоевропското ?*te“), (неформална еднина). Формата ?thou“ останала во употреба за свечености, особено за обра?а?е кон Бога, како и во ситуации на обра?а?е кон неко? подреден. ?Thine“ е раносовремената англиска форма на ?your“ со тоа што ?thy“ се користел пред зборовите кои започнуваат со согласка. ?Mine“ често се користело наместо ?my“ каде тоа се употребува во современиот англиски.
Глагол
[уреди | уреди извор]Глаголските ко?угации во формата ?thou“ (второ лице неформална еднина) завршуваат со -(e)st (на пр. ?thou takest“). Ка? раносовремениот англиски, кон?угациите од трето лице еднина завршуваат со -(e)th наместо -s (на ор. ?he taketh“). Второ лице неформална еднина и трето лице еднина ги изгубиле наставките при погодбен начин, ко? ?а користи голата основа на зборот.
Од средноанглиски до раносовремен англиски
[уреди | уреди извор]Промената од средноанглиски во раносовремен англиски ?азик не се должела само на промена на речникот или изговорот — тоа бил почеток на една нова ера во истори?ата на англичаните.
Со употребата на печатници почнале да се читаат многу пове?е книги, и пове?е лу?е имале пристап до нив. Лу?ето кои ве?е читале книги сега имале пристап кон поголем бро? на разни книги, и вокабуларот на просечниот писмен човек затоа се зголемил. Поголемата политичка стабилност и просперитет довеле до цвета?ето на книжевноста со тра?на вредност, ко?а го стабилизирала ?азикот и го ширела вокабуларот. Поголемиот просперитет значел пове?е тргови?а, што резултирало во контакти на лу?е од сите краишта на Англи?а. Англискиот почнал да се користи во црквата, со тоа запознава??и го народот со стандардната вари?анта на ?азикот. Големите разлики поме?у средноанглиските ди?алектите донекаде се воедначиле.
Оваа ера била заменета со ера на побогат лексикон и зацрврстена (и тра?на) книжевност. Шекспировите драмски дела се познати и читливи денес, 400 од нивното пишува?е, но пак делата на ?ефри Чосер и Вили?ам Ленгланд, напишани само 200 години порано, се многу потешки за просечниот читател.
Од раносовремен до современ англиски ?азик
[уреди | уреди извор]Седумнаесеттиот век било време на политички и општествен пресврт во Англи?а, особено периодот од 1640 до 1660. Извесни форми од вокабуларот се губеле или губеле на важност, како што делови од горните слоеви на општеството биле заменувани со обични лу?е. Зголемената тргови?а со зем?ни ширум светот значело дека англиските пристанишни градови (и нивните ди?алекти) станувале повли?ателни од другите градови. Анги?а потоа живееле во внатрешен мир и релативна стабилност, кои делувале полезно за уметностите како книжевноста од околу 1690-тите, па натаму. Друга важна епизода во разво?от на англискиот ?азик започнала околу 1600 — британското населува?е на Америка.