柠檬什么时候开花结果
Сенат на Соединетите Американски Држави United States Senate | |
|---|---|
| 119-ти Конгрес на Соединетите Американски Држави | |
 Печат на Сенатот на САД | |
 Знамето на Сенатот на САД | |
| Тип | |
| Тип | |
Ограничува?е на мандат | Нема |
| Истори?а | |
Актуелен собор | ?ануари 3 2025 |
| Водство | |
| Состав | |
| Места | 100 |
 | |
Политички групи | Мнозинство (53)[б 1]
Малцинство (47) |
Мандат | 6 години |
| Избори | |
| Гласа?е со плуралност во 46 држави[б 3] Предлошка:Склопувачка листа | |
Последни избори | 2024 |
Следни избори | 2026 |
| Зборно место | |
 | |
| Мрежно место | |
| senate.gov | |
| Устав | |
| Устав на Соединетите Американски Држави | |
Сенатот на Соединетите американски држави (англиски: United States Senate) е горниот дом на дводомниот Конгрес на САД, додека долниот дом е Претставничкиот дом.
Во Сенатот, членството е засновано на подеднаква застапеност на секо?а од државите, независно од бро?от на жители. Секо?а со?узна држава на САД е претставена од два?ца членови. Вкупниот бро? на престставници, кои се нарекуваат сенатори, е 100. Сенаторите имаат 6-годишен мандат, а се избираат по една третина од сенаторите на секои две години.
Сенатот се смета за покохезивно тело од Претставничкиот дом, биде??и е многу помал и сенаторите служат подолг мандат - затоа се поколеги?ални, помалку партиски спротивставени, и помалку изложени на ?авните притисоци отколку Претставниците. Сенатот има неколку ексклузивни одговорности, а на?важни се дека е задолжен да ги ратификува ме?ународните договори, да го потврдува назначува?ето на ?авни функции од страна на Претседателот на САД, да суди во случа? на интерпелации за Претседателот, итн.
Покра? тоа, Сенатот и Претставничкиот дом работат заедно на донесува?ето на нови закони: и обата дома мора да ги изгласаат за тие да станат полноважни.
Сенатот заседава во Капитолот на САД во главниот град Вашингтон, округ Колумби?а.
Истори?а
[уреди | уреди извор]Подготвувачите на Уставот пове?е дебатираа за тоа како да се додели застапеноста во Сенатот отколку за ко? било друг дел од Уставот. Додека дводомноста и иде?ата за пропорционален ?народен дом“ беа широко популарни, дискусиите за застапеноста во Сенатот се покажаа спорни. На кра?от, некои мали држави - не сака??и да се откажат од сво?ата еднаква мо? со поголемите држави според членовите на Конфедераци?ата - се закани?а дека ?е се отцепат во 1787 година и го доби?а денот со гласови од 5-4 во она што стана познато како Компромис во Конектикат . Компромисот во Конектикат предвидуваше, ме?у другото, секо?а држава - без оглед на населението - да биде претставена од два?ца сенатори.
Прво свикан во 1789 година, Сенатот на Соединетите држави беше формиран на примерот на античкиот римски сенат . Името е изведено од сенатус , латински за совет на старешини , што значи старец на латински. Членот пет од Уставот предвидува дека ниту еден уставен амандман не може да се создаде за да се лиши една држава од не?зиното еднакво право на глас во Сенатот без согласност на таа држава. Соединетите Американски Држави имаат 50 држави од 1959 година, така што Сенатот има 100 сенатори од 1959 година.
Пред усво?ува?ето на Седумнаесеттиот амандман во 1913 година, сенаторите беа избирани од поединечните државни законодавни тела . Проблемите со пове?екратните празни места поради неможноста на законодавниот дом да избира сенатори, внатредржавните политички борби, поткупот и заплашува?ето постепено доведоа до растечко движе?е за измена на Уставот за да се овозможи директен избор на сенатори.
За разлика од Претставничкиот дом, Сенатот историски има посилни норми на однесува?е за своите членови.
Функции
[уреди | уреди извор]Потребно е одобрение од Сенатот за да се донесе секое федерално законодавство. Уставот обезбедува неколку уникатни функции за Сенатот кои ?а формираат неговата способност да ги ?проверува и балансира“ овластува?ата на другите елементи на федералната влада. Тие го вклучуваат условот дека Сенатот може да советува и мора да даде согласност за некои од владините назначува?а на претседателот; исто така, Сенатот мора да се согласи со сите договори со странски влади; ги пробува сите импичменти и го избира потпретседателот во случа? ниту едно лице да добие мнозинство од изборните гласови.
Законодавство
Законите може да се воведат во ко?а било комора на Конгресот. Сепак, клаузулата за потекло на Уставот предвидува дека ?Сите сметки за зголемува?е на приходите потекнуваат од Претставничкиот дом“. Како резултат на тоа, Сенатот нема мо? да иницира нацрт-закони за наметнува?е даноци. Понатаму, Претставничкиот дом смета дека Сенатот нема овластува?е да изготвува сметки за присво?ува?е , или сметки со кои се одобрува троше?ето на федералните средства. Историски гледано, Сенатот го оспорува толкува?ето што го застапува Домот. Ме?утоа, кога Сенатот изготвува нацрт-закон за резервации на средства, Домот едноставно одбива да го разгледа, а со тоа го решава спорот во пракса. Уставната одредба со ко?а се забранува Сенатот да воведува сметки за приходи се заснова на практиката на Парламентот на Обединетото Кралство , во ко?а паричните сметки одобрени од Парламентот потекнуваат од Долниот дом според уставната конвенци?а .
Иако Уставот му даде на Домот овластува?е да иницира сметки за приходи, во пракса Сенатот е еднаков со Домот во однос на троше?ето. Како што напиша Вудро Вилсон :
Правото на Сенатот да ги измени општите нацрт-закони за присво?ува?е е дозволено на?широк можен опсег. Горниот дом може да им додаде што сака; можат целосно да излезат надвор од нивните оригинални одредби и да се придржуваат кон нив сосема нови карактеристики на законодавството, менува??и ги не само износите, туку дури и предметите на трошоците, и праве??и ги матери?алите што им ги испра?аат популарните коморски мерки со речиси сосема нов карактер.
Потребно е одобрува?е од двата дома за секо? предлог-закон, вклучително и сметка за приходи, да стане закон. И двата дома мора да ?а усво?ат истата верзи?а на законот; доколку има разлики, тие може да се решат со испра?а?е амандмани напред-назад или со комиси?а на конференци?а , ко?а вклучува членови на двете тела.
Потврди за закажува?е
Претседателот може да врши одредени назначува?а само по совет и согласност на Сенатот. Функционерите чии назначува?а бараат одобрение од Сенатот вклучуваат членови на Кабинетот, шефови на пове?ето федерални извршни агенции, амбасадори , судии на Врховниот суд и други федерални судии. Според член II, Дел 2, од Уставот, голем бро? владини назначува?а се предмет на потенци?ална потврда; сепак, Конгресот усвои законодавство за да одобри назначува?е на многу функционери без согласност на Сенатот (обично, бара?ата за потврда се резервирани за оние службеници со на?знача?но овластува?е за одлучува?е). Вообичаено, номинираниот е првиот предмет на сослушува?е пред комиси?а на Сенатот. Потоа, номинаци?ата се разгледува од целиот Сенат. Потврдени се мнозинството од номинираните; сепак, во мал бро? случаи секо?а година, комитетите на Сенатот намерно не успеваат да постапат по номинаци?ата за да ?а блокираат. Покра? тоа, претседателот понекогаш ги повлекува номинациите кога се чини дека нема да бидат потврдени. Поради ова, целосно одбива?е на номинираните кандидати на подот во Сенатот е ретко (има само девет кандидати за Кабинетот целосно одбиени во истори?ата на Соединетите држави).
Ме?утоа, овластува?ата на Сенатот во врска со номинациите се предмет на одредени ограничува?а. На пример, Уставот предвидува дека претседателот може да закаже состанок за време на одмор на Конгресот без совет и согласност од Сенатот. Закажува?ето за одмор останува валидно само привремено; канцелари?ата повторно станува празна на кра?от од следната конгресна седница. Сепак, претседателите често ги користеа назначува?ата за одмор за да ?а заобиколат можноста Сенатот да го одбие кандидатот. Понатаму, како што одлучи Врховниот суд во Маерс против Соединетите Американски Држави , иако се потребни совети и согласност од Сенатот за назначува?е на одредени функционери од извршната власт, тоа не е неопходно за нивно отстранува?е. Состаноците за одмор се соочи?а со значителен отпор и во 1960 година, Сенатот на САД донесе правно необврзувачка резолуци?а против состаноци за одмор до Врховниот суд.
Ратификаци?а на договорот
Сенатот исто така има улога во ратификува?ето на договорите. Уставот предвидува дека претседателот може само ?да склучува договори, под услов две третини од присутните сенатори да се согласат“ со цел да има корист од советите и согласноста на Сенатот и да и даде на секо?а држава еднаков глас во процесот. Сепак, не сите ме?ународни договори се сметаат за договори според домашното право на САД, дури и ако се сметаат за договори според ме?ународното право. Конгресот усвои закони со кои се овластува претседателот да склучува извршни договори без акци?а од Сенатот. Слично на тоа, претседателот може да склучува конгресно-извршни договори со одобрува?е на просто мнозинство во секо? дом на Конгресот, наместо со двотретинско мнозинство во Сенатот. Ниту извршните договори, ниту конгресно-извршните договори не се споменати во Уставот, што ги натера некои научници како Лоренс Триб и ?он ?о да сугерираат дека тие неуставно го заобиколуваат процесот на ратификаци?а на договорите. Сепак, судовите ?а потврди?а валидноста на таквите договори.
Суде?а за импичмент
Уставот му дава овластува?е на Претставничкиот дом да импичмент на федерални функционери за ?предавство, поткуп или други високи кривични дела и прекршоци“ и му дава овластува?е на Сенатот да суди такви импичменти. Ако на актуелниот претседател на Соединетите држави му се суди, главниот суди?а на САД претседава со суде?ето. За време на суде?ето за импичмент, сенаторите се уставно обврзани да седнат на заклетва или афирмаци?а. За осуда е потребно двотретинско мнозинство од присутните сенатори. Осудениот службеник автоматски се отстранува од функци?ата; дополнително, Сенатот може да одреди на обвинетиот да му се забрани врше?е на функци?ата. Не е дозволено понатамошно казнува?е за време на постапката за импичмент; сепак, парти?ата може да се соочи со кривични казни во нормален суд.
Претставничкиот дом отповика шеснаесет функционери, од кои седум беа осудени (еден поднесе оставка пред Сенатот да го заврши суде?ето). Само тро?ца претседатели се отповикуваат: Ендр?у ?онсон во 1868 година, Бил Клинтон во 1998 година и Доналд Трамп во 2019 и 2021 година. Суде?ата на ?онсон, Клинтон и двете суде?а на Трамп заврши?а со ослободителна пресуда; во случа?от на ?онсон, Сенатот падна за еден глас помалку од двотретинското мнозинство потребно за убедува?е.
Избор на потпретседател
Според дванаесеттиот амандман , Сенатот има овластува?е да го избере потпретседателот ако ниту еден кандидат за потпретседател не добие мнозинство гласови во Изборниот коле? . Дванаесеттиот амандман бара Сенатот да избере од два?цата кандидати со на?голем бро? електорски гласови. Ретки се ?ор-сокакот на Изборниот коле?. Сенатот само еднаш го скрши ?ор-сокакот; во 1837 година, го избра Ричард Ментор ?онсон . Домот го избира претседателот доколку Изборниот коле? застане во ?орсокак на то? избор.
Наводи
[уреди | уреди извор]
|
- ↑ ?Maine Independent Angus King To Caucus With Senate Democrats“. Politico. November 14, 2012. Архивирано од изворникот December 8, 2020. Посетено на November 28, 2020.
Angus King of Maine, who cruised to victory last week running as an independent, said Wednesday that he will caucus with Senate Democrats. [...] The Senate's other independent, Bernie Sanders of Vermont, also caucuses with the Democrats.
Грешка во наводот: Има ознаки <ref> за група именувана како ?б“, но нема соодветна ознака <references group="б"/>.